بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ وَالضُّحَىٰ ﴿۱﴾
قسم به روز در آن هنگام که آفتاب برآید (و همه جا را فراگیرد)،﴿۱﴾
وَاللَّيْلِ إِذَا سَجَىٰ ﴿۲﴾
و سوگند به شب در آن هنگام که آرام گیرد،﴿۲﴾
مَا وَدَّعَكَ رَبُّكَ وَمَا قَلَىٰ ﴿۳﴾
که خداوند هرگز تو را وانگذاشته و مورد خشم قرار نداده است!﴿۳﴾
وَلَلْآخِرَةُ خَيْرٌ لَكَ مِنَ الْأُولَىٰ ﴿۴﴾
و مسلّماً آخرت برای تو از دنیا بهتر است!﴿۴﴾
وَلَسَوْفَ يُعْطِيكَ رَبُّكَ فَتَرْضَىٰ ﴿۵﴾
و بزودی پروردگارت آنقدر به تو عطا خواهد کرد که خشنود شوی!﴿۵﴾
أَلَمْ يَجِدْكَ يَتِيمًا فَآوَىٰ ﴿۶﴾
آیا او تو را یتیم نیافت و پناه داد؟!﴿۶﴾
وَوَجَدَكَ ضَالًّا فَهَدَىٰ ﴿۷﴾
و تو را گمشده یافت و هدایت کرد،﴿۷﴾
وَوَجَدَكَ عَائِلًا فَأَغْنَىٰ ﴿۸﴾
و تو را فقیر یافت و بی‌نیاز نمود،﴿۸﴾
فَأَمَّا الْيَتِيمَ فَلَا تَقْهَرْ ﴿۹﴾
حال که چنین است یتیم را تحقیر مکن،﴿۹﴾
وَأَمَّا السَّائِلَ فَلَا تَنْهَرْ ﴿۱۰﴾
و سؤال‌کننده را از خود مران،﴿۱۰﴾
وَأَمَّا بِنِعْمَةِ رَبِّكَ فَحَدِّثْ ﴿۱۱﴾
و نعمتهای پروردگارت را بازگو کن!﴿۱۱﴾